خاطرات 4

آموزشی من یک روز دیرتر از همه ی همدوره ایهام تمام شد. پنج شنبه ساعت 9:30 صبح نامه معرفیم را گرفتم و از پادگان خارج شدم.پادگانی که خالی از نیروهای آموزشی شده بود. اردیبهشت با 24 ساعت پر استرس برای من آغاز شد.حقیقت آن است که به خودم نمره ی قبولی نمی دهم. از نمایشی که داشتم و از طرز مواجهه با استرس خودم بسیار ناامید شدم،انتظار من خیلی بیشتر بود.زندگی من از این اسان تر نخواهد شد .این وظیفه من است که پاسخ خوبی به این اتفاقات بدهم.