My Bukowski

ناگهان به شکل مسخره ای از همه چیز جدا شدم. با آدم ها که هستم ، چه خوب باشند و چه بد ،تمام احساساتم تعطیل و خسته می شوند ،تسلیم می شوم. مودبم. سر تکان می دهم . تظاهر می کنم می فهمم ، چون دوست ندارم کسی را برنجانم. این یکی از ضعف هایم است که بیشترین مشکل را برایم درست کرده. معمولا وقتی سعی می کنم با دیگران مهربان باشم روحم چنان پاره پاره می شود که به شکل ماکارونی روحانی در می آید.

مهم نیست . کرکره ی مغزم پایین می آید. گوش می کنم. جواب میدهم. و آن ها احمق تر از آن اند که بفهمند من ان جا نیستم....هالیوود ص40 ترجمه ی پیمان خاکسار